Sociale rollen. We hebben ze allemaal: mama, collega, juffrouw, advocaat, vriendin,.. Daarom ook deze blog. Deze blog die niet in het 'Algemeen Nederlands' zal zijn, aangezien ik mezelf hierop betrapte. Ik betrapte me erop dat ik, ondanks sta voor vrijheid om jezelf te zijn en mensen hierbij probeer te helpe (en dit zo goed mogelijk probeer te integreren in mn job en probeer te werken met de "blijf jezelf G"-attitude), hier nog vaak op let in mijn blogs. Soms moet dat wel, maar deze keer effe niet.
Want we zijn meer dan onze sociale rollen, we zijn eerst en vooral mens. Ik ben meer dan enkel psycholoog. Ik ben dochter, zus, verloofde, vriendin van,.. , Ik ben ook kleindochter van een mijnwerkersgezin uit Genk (shtad), wist ge da?
Wanneer onze sociale rollen te ver af staan van onze eigen ik, dan gaat het vooral mis. Des te groter dit verschil, des te meer dat we hierdoor lijden. "Willen" wordt "moeten" en alles wat verplicht is, is een taak. Jezelf zijn is een vrijheid, geen opgave.
Natuurlijk is dit allemaal makkelijker gezegd dan gedaan eh, da weet ik ook wel.
Onze sociale rollen komen met regels en gevolgen, maar weet dat we vaak veel regels onszelf opleggen. Regels die er niet hoeven te zijn.
Ik kan bijvoorbeeld niet te vaak en te veel tijdens mijn sessies op deze manier praten, dan kom je op den duur ook niet serieus over (dit zou ik thans ook zelf nie wille).
Dit is wel nie zo dat je niet af en toe een woordspeling of een grapje kan maken, want ik zie dat men dat ook wel weer apprecieert (ben nie graag een zuurpruim). Zo is dit bij elke job: 't is nie zwart-wit eh.
Anderzijds zijn er plaatsen waar we wel volledig onszelf zouden moeten kunne zijn: zoals bij je geliefden, vrienden of familie. Natuurlijk is dit de ideale wereld en is dit in de praktijk nie zo evident. Desondanks: ga met jezelf in gesprek. Kijk waar je jezelf meer oplegt dan da het hoeft. Je zal heus wel zien dat er veel verplichtingen zijn op plaatsen waar die niet horen.
Bekijk uw angsten recht in de face: welke angsten zijn er? Zijn ze realistisch of horen ze tot je verleden?
Wanneer je angst je een bepaalde richting wil sturen, maar jij wil je eigen weg op: neem je angst onder je arm en ga de weg op van willen.
Wees uzelf, met of zonder angsten, zo zijt ge mooier ;)
We moete al veel, laat jezelf zijn niet één van die taken zijn G.
Ciao,
Heves
Picture by Clemens van Lay
Yorumlar